صراط مستقیم

از نظر قرآن کریم،

مخالفان و دشمنان انبیا چون خود را برتر و بالاتر از رهبران الهى‏ مى‏ دانستند،

هرگز حاضر نبودند از دستورات انبیا پیروى کنند

و این خودبینى و خودخواهى سرانجام آن‏ها را هلاک ساخت و به دست نابودى سپرد.

مثلًا قارون مغرور به مال و ثروت است

و آن را مرهون تخصص و علم و دانش خود مى ‏داند.
قرآن کریم مى ‏فرماید:

هنگامى که قومش به او گفتند:

این همه خوشحالى آمیخته با غرور و تکبر نداشته باش،

زیرا خداوند شادى کنندگان مغرور را دوست نمى‏ دارد؛

«إذ قال له قومه لا تفرح إنّ اللّه لا یحبّ الفرحین»، «قصص/ 76»
 قارون با همان حالت غرور و خودبینى گفت:

این ثروتم را به وسیله ‏ى علم و دانش خودم به دست آورده‏ ام؛

«قال إنّما أوتیته على علم عندى». «قصص/ 78»
اینجا قرآن کریم پاسخ کوبنده ‏اى به قارون و قارون صفت‏ ها مى‏ دهد

که آیا او نمى‏ دانست خداوند اقوامى را قبل از او هلاک کرد

که از او نیرومندتر و آگاه‏تر و ثروتمندتر بودند؛

«أولم یعلم أنّ اللّه قد أهلک من قبله من القرون من هو أشدّ منه قوّة و أکثر جمعاً». «قصص/ 78»
 نه تنها انسان که حیوان نیز اگر خودبین باشد، در راه متوقف خواهد شد.
مى‏ گویند یک نفر اسب سوار به نهر آبى رسید

ولى با تعجب ملاحظه کرد که اسب حاضر نیست قدم از قدم بردارد.

مرد حکیمى از راه رسید و گفت:

آب نهر را به هم بزن تا گل آلود شود، اسب حرکت مى‏ کند.

آن مرد این کار را انجام داد، اسب به آرامى حرکت کرد،

آنگاه صاحب اسب از او نکته‏ ى این مشکل را سؤال کرد.

مرد حکیم گفت:

هنگامى که آب صاف بود، اسب عکس خود را در آب مى‏ دید

و از قیافه‏ ى خودش خوشش مى ‏آمد و حاضر نبود پا به روى خویشتن بگذارد،

همین که آب گل آلود شد، خویش را فراموش کرد و به‏ آسانى از آب گذشت.
                        هزار و یک نکته از قرآن کریم، ج‏3، ص: 521